Op een zinderend hete dag vol korfbalpassie stonden Dindoa en SKF tegenover elkaar in een ware strijd op de Zanderij. Terwijl de supporters nog nahijgden van de eerdere triomfen (of was het de hitte?) begon de confrontatie tussen Dindoa en SKF.
Dindoa 2 versloeg eenvoudig Wageningen 4 waardoor zij nu op de derde plek staan en zo een goede stap zetten om promotie naar de reserve overgangsklasse af te dwingen.Eerder op de middag zegevierde Dindoa 3 verdiend tegen Dos/Kampen Unique Waterontharders en is daardoor nagenoeg verzekerd van handhaving in de reserve eerste klasse
De eerdere ontmoetingen tussen Dindoa en SKF hadden al bewezen dat het spannende wedstrijden waren. In oktober hadden ze op het veld nipt verloren met 15-14, maar in de zaal hadden ze beide keren gewonnen. Deze laatste ontmoeting beloofde dus weer een spannende strijd te worden.
De aanval van Dindoa betrad het veld in een gewijzigde opstelling met Bjarne Sinneker, Roy van Boven, Daphne van Boven – van den Berg en Saskia Lieman, terwijl Marinda Vliek, Aniek Odding, Lars van der Velde en Boaz Poppe de verdediging vormden. In een flitsende start wist Saskia de score te openen met een snelle actie naar binnen. SKF toonde zich echter meester van de rebounds in de beginfase, waardoor ze veel konden herhalen en snel gelijkmaakten. Het was Boaz Poppe die in de eerste helft de show stal met een reeks doelpunten: hij wist drie keer de korf te vinden. Roy van Boven kreeg het publiek nog op de banken met een mooie actie naar binnen die hij feilloos af wist te ronden. De beide teams hadden het lastig om te scoren, wat resulteerde in een 7-6 stand bij rust.
Tijdens de rust sprak voorzitter Leonard de vereniging toe en werd er een loterij gehouden waarbij een aantal vrienden van Dindoa mooie prijzen wonnen. SKF liet er geen gras over groeien en maakte direct gelijk, maar Aniek Odding beantwoordde dit met een treffer aan de achterzijde van de korf: 8-7. SKF toonde zich feller na de pauze, waardoor Dindoa gedwongen werd een time-out aan te vragen om orde op zaken te stellen. De beide teams wisten elkaar nauwelijks te ontlopen en de doelpunten vielen om en om. Het was wederom Aniek Odding die met een slimme actie naar binnen Dindoa op voorsprong bracht: 12-11.
Met nog tien minuten te spelen, scoorde Saskia Lieman de gelijkmaker (13-13), maar vervolgens brak er een doelpuntloze periode aan van ruim tien minuten. Ondertussen waren Wouter van den Brom, Joost van de Beek en Marieke van den End begonnen met hun opwarming, gereed om eventueel het veld te betreden en hun stempel te drukken op de wedstrijd. De verdediging van Lars werd strak achter verdedigd, waardoor het tempo uit het spel werd gehaald. Hugo van Woudenberg besloot te reageren met een reeks van tactische wissels. Wouter van den Brom kwam in het veld voor Lars van der Velde, Marieke van den End verving Daphne van Boven – van den Berg, die vervolgens verhuisde naar het andere vak om daar met de dames voorin te spelen. Joost van de Beek nam de plaats in van Boaz Poppe, met als doel meer rebounds onder de korf te veroveren dankzij zijn lengte.
Een schat aan kansen werd gecreëerd, maar het felbegeerde doelpunt liet nog even op zich wachten. Wouter toonde zijn klasse met een spectaculaire actie en verdiende een strafworp, maar helaas wist Dindoa deze niet om te zetten in een doelpunt. Het was uiteindelijk wederom Daphne van Boven – van den Berg die, net als in de zaal, tot scoren kwam en hiermee de wedstrijd in het slot gooide. Het arbitrale duo floot hierna af, waarmee Dindoa won met 14-13.
Het was de laatste thuiswedstrijd van Dindoa voor dit jaar, wat betekent dat er afscheid werd genomen van een aantal spelers. Sam van der Beek, Jonathan van der Beek en Mitchell van Deenen werden bedankt voor hun jarenlange inzet voor de selectie. De namiddag en avond werden vervolgens gevuld met een tropisch feest. Er werd geproost op de vele belangrijke overwinningen onder het genot van exotische cocktails.
Doelpunten: Saskia Lieman 4, Boaz Poppe 3, Aniek Odding 3, Roy van Boven 2, Lars van der Velde 1, Daphne van Boven – van den Berg 1.
Tekst Daniek van de Kamp - foto Rik van de Bos
