DVS’33 Ermelo heeft voor het eerst sinds 13 november weer een zege geboekt. Dat gebeurde in de zeventiende speelronde thuis tegen Excelsior’31. (Foto Theo Aalten).
Juist tegen die club stonden de statistieken niet gunstig
Sinds de hernieuwde kennismaking met de Rijssenaren in 2003 verloor DVS alle vier thuiswedstrijden. Ook in de vorige twee competitiewedstrijden probeerde de equipe van Peter Wesselink met veel inzet de bakens te verzetten, maar pakte het nog verkeerd uit. Nu verstoorden de geelzwarten met een tomeloze energie de opbouw van Excelsior’31 en werden daarvoor beloond. Desalniettemin moesten zij eerst nog wel een achterstand wegwerken. De snelle gelijkmaker kreeg na de rust een gunstig gevolg en pas in de extra tijd mochten de bezoekers aan een gelijkspel denken. Met name de eerste helft had een heel hoge amusementswaarde, maar dat is bijna inherent aan ontmoetingen tussen beide clubs. De tweede helft was voetballend wat minder, maar daarom niet minder spannend.
Peter Wesselink moest tegen zijn vorige club toch nog weer wat schuiven. De multifunctionele Coen Vloedgraven speelde op de rechtsbackplaats. Hayri Pinarci had eveneens als in de vorige wedstrijd een basisplaats. Stef Nijland was door een blessure afwezig, maar Ali Akla stond net als Benjamin Roemeon weer aan de aftrap. Melvin van Beeten nam de plaats onder de lat in, doordat Daan Huiskamp zijn schorsing van een wedstrijd uitzat en Jonathan Waterberg geblesseerd was.
In aantrekkelijke eerste helft nog geen beslissing
Beide ploegen speelden vol op de aanval, wat een heel aantrekkelijke eerste helft opleverde. Doordat de Ermelose voorwaartsen vroeg stoorden, kon Excelsior’31 moeilijk van achteruit opbouwen. Ondanks het overwicht van de geelzwarten openden de bezoekers de score. Een iets van richting veranderd schot van Hakim Ezafzafi werd in de 7e minuut door Givan Werkhoven over de doellijn gewerkt, maar was net daarvoor op de arm van de liggende Hielke Penterman beland. Dit vond daarom ook geen genade in de ogen van scheidsrechter de Bruijne. Daarna drukte DVS het overwicht ook in kansen uit. In de 13e minuut bereikte de pass van Ali Akla vanaf links de sterk spelende Nassim El Ablak. Na zijn kapbeweging was de ruimte om van dichtbij in te schieten weg. In de 19e stuurde Quincy Veenhof op links Benjamin Roemeon weg. De rappe aanvaller kwam zelf niet aan de bal, maar Niek Davina werd net wat sneller gedwongen om terug te spelen. Die terugspeelbal ging maar rakelings voorlangs.
Vijf minuten later begon linksback Jeremy Jonker na een goede interceptie aan een rush, die hem tot op de achterlijn bracht. Ook zijn voorzet was goed, maar Pim ten Have strekte zijn been volledig en voorkwam, dat Benjamin Roemeon het leer kon binnentikken. In de 25e minuut bleef Ali Akla na een inworp sterk aan de bal, draaide en schoot hard richting korte hoek. De inzet eindigde op de vuisten van doelman Anthony van Zaltbommel. Uit de ingestudeerde corner gaf Coen Vloedgraven aan Nassim El Ablak de mogelijkheid om te schieten, maar de korte hoek was volledig afgedekt. Het schot eindigde in het zijnet. Excelsior’31, dat door het goed storende werk van de Ermelose voorwaartsen vaak gedwongen waren om de lange bal te spelen, bereikte in de 29e minuut Givan Werkhoven, die in het strafschopgebied licht geduwd werd. Te licht voor een overtreding, aldus de leidsman uit Nootdorp. Toch zouden de bezoekers op voorsprong komen, toen Coen Vloedgraven in de 37e minuut een diepe bal niet goed inschatte. Daardoor konden de Rijssenaren de beste combinatie voor de rust inzetten, waarbij de gewiekste Hielke Penterman net voor zijn man kwam en de bal in het dak van het doel joeg, 0-1. Zo moest DVS toch weer in de achtervolging. De gelijkmaker liet echter maar twee minuten op zich wachten. Het goede doorjagen van Benjamin Roemeon op een terugspeelbal dwong doelman Van Zaltbommel tot een ongecontroleerde trap, die achterging. De voorzet uit de ingestudeerde corner kon nog wel weggewerkt worden, maar Coen Vloedgraven schoot de afvallende bal precies in het uiterste hoekje binnen, 1-1. Bij die stand bleef het ook, hoewel Quincy Veenhof drie minuten voor de rust nog een strafschop claimde. Ook nu was de arbiter van dienst helder; geen overtreding.
DVS in mindere tweede helft het effectiefst
De eerste dreiging in de tweede helft met twee ongewijzigde ploegen was in de 46e minuut voor DVS. Onbedoeld en helemaal ongewild kwam de assist van Nassim El Ablak, toen hij de bal bij een poging tot een dieptepass hard in zijn gezicht kreeg. Het fungeerde als een afgemeten pass op Benjamin Roemeon, die zelf het tempo eruit haalde en weer tegen twee verdedigers kwam te staan. Dat was te veel. Het voetbal was in de tweede helft wat minder en van beide zijden wat slordiger. Het had in de 54e minuut wat slechter met de thuisclub kunnen aflopen, toen Hayri Pinarci vanaf de zijlijn zeer riskant een breedtepass verzond. Die werd makkelijk opgepikt door Hakim Ezafzafi, maar hij gaf geen goed vervolg aan de tegenaanval met perspectief. DVS werd na de rust wat meer teruggedrongen, mede doordat de verspeelde energie van voor de rust niet meer op te brengen was. Een wat compacter spelend DVS gaf echter ook niet veel weg. Wel mochten de Tukkers in de 55e minuut een vrije trap nemen op een gevaarlijke plaats zo’n twintig meter van het Ermelose doel.
Zo hadden de roodwitten in de slotronde bij DOVO vijf minuten voor tijd de wedstrijd immers open gebroken. De schutter van dat doelpunt ontbrak echter en Derian Reinders schoot in de muur. In de 58e minuut zag doelman Melvin van Beeten wel Givan Werkhoven voor zich opduiken na een pass van Jasper Veltkamp. De goalie keerde van dichtbij het schot met de voet. Een succesvolle rebound zou afgekeurd zijn wegens buitenspel. In de 64e minuut sloeg DVS echter toe. Nadat de zeer ijverige Ali Akla op rechts was vastgelopen, pikte Nassim El Ablak het leer op rechts op, passeerde zijn man en legde afgemeten af op Benjamin Roemeon. Die vond half uit de draai de verre hoek met zijn schuiver, 2-1.
Trainer Jurjen Wouda wisselde hierop vijf minuten later Derian Reinders voor Michel Gerritsen Mulkes. Het overwicht bleef ook nu nog wel voor Excelsior’31, maar kansen ontstonden er niet. DVS creëerde evenmin weinig. Uit een vrije trap van Lars Dekker in de 71e minuut was Tim van de Berg bij de tweede paal dichtbij, maar kwam niet tot een balcontact. Vijf minuten later kende de scheidsrechter na een Rijssense handsbal het voordeel toe aan Quincy Veenhof, die sterk aan de bal bleef en na een man gepasseerd te hebben Benjamin Roemeon de diepte in stuurde. Die hield in en probeerde het met weer twee verdedigers voor hem met een ‘krul’, die net naast ging. De kramp schoot er vervolgens in bij de aanvaller, die al enkele weken geen of geen volledige wedstrijd had gespeeld. Hij werd gewisseld voor Kenneth Aninkora. Met de wissel van Lucas van Beek voor Niek Davina in de 82e minuut hoopte trainer Jurjen Wouda over de as nog wat meer te kunnen brengen. Een minuut later moest Peter Wesselink Ali Akla, die ongelofelijk veel energie in de wedstrijd had gelegd ook met kramp het veld verlaten.
Hij werd vervangen door Matijs Valstar. In de 87e minuut was er behoorlijk perspectief op een schietkans voor Hakim Ezafzafi, toen hij na een goede crosspass van Pim ten have kon aanleggen. Het vizier stond echter veel te hoog. Nassim El Ablak maakte in de extra tijd nog plaats voor zijn maatje Eren Turan Yavuz. Het slotoffensief van de Twentenaren bracht hen nog twee keer dicht bij een gelijkmaker, maar toen was de extra tijd (van bijna acht minuten) al aangebroken. De indraaiende bal van Ezafzafi werd met het hoofd breed gelegd door Givan Werkhoven, waarna Jasper Veltkamp raak schoot, maar de assist ontstond vanuit buitenspelpositie. Terecht afgekeurd dus. In de slotminuut van de extra tijd bereikte Pim ten Have met zijn voorzet nog wel Hielke Penterman, die vallend probeerde te scoren. Bij zijn tweede poging ging de bal net naast. Daarmee zat de wedstrijd erop en kon DVS weer eens sinds lange tijd drie punten bijschrijven.
“Nu meer ontspannen naar de derby”
Door de winst op Excelsior’31 kan DVS volgens oefenmeester Peter Wesselink wat meer ontspannen toeleven naar de ‘Derby van de Veluwe’: “Op zich hoefde ik nu niet meer zo te puzzelen voor de opstelling, zoals in de vorige wedstrijden. Jeremy kan aan de rechterkant, maar ook op links. Daar heb ik hem ook neergezet met Coen op rechts, omdat ik dacht, dat dat het beste was voor het elftal. Finn zit niet in zijn sterkste periode; dat kan, want hij is nog jong. Ik was blij, dat Benjamin en Ali er weer bij had in de basis, maar ook Nassim groeit naar een niveau toe, waarbij hij extra kwaliteit brengt. Hij is echt een passer. Maar met Benjamin en Ali er weer bij, heb je gewoon meer kwaliteit. Ali kan goed een bal bij zich houden, hij knokt en hij heeft altijd dreiging. In de wedstrijd waren we met name in de eerste helft beter, maar krijg je eerst die afgekeurde goal en kwamen we toch weer achter. Wij reageerden bij die 0-1 niet helemaal goed op die inworp en hadden geen druk op de bal.
Hoewel we tegen VVSB en Ter Leede meer en betere kansen hebben gehad in wedstrijden die je dan niet wint, sleep je nu wel een overwinning over de streep. Zo raar kan voetbal dus zijn. Waar we in de eerste helft wat langer aan de bal konden blijven, werden we in de tweede helft meer teruggedrongen. Dat was geen keuze van ons. Het is lastig om te zeggen, waar dat in zit. Ook Excelsior zal er in de eerste helft niet voor gekozen hebben om zover in te zakken; dat was de verdienste van ons. Wij konden in de eerste helft de vrije mensen goed vinden en hadden druk op de bal. Dat niveau hebben we niet 90 minuten vast kunnen houden. Dat er bij ons jongens kramp kregen, was ook niet zo raar. Benjamin en Ali hebben niet veel gespeeld de laatste tijd. We hebben ook niet zo heel veel keus op het moment. Normaal had je ze misschien laten invallen. Die 2-1 valt, doordat we goed konden doorvoetballen op de rechterkant en Nassim Benjamin goed vrijspeelt in de ‘zestien’. Dat is ook de enige echte kans, die we gehad hebben in de tweede helft. Het was ook na die 2-1 ook niet zozeer de bedoeling om in te zakken, maar wel om het bij balbezit van hun wat compacter te houden en geen overbodige energie te gebruiken om hoog druk te gaan zetten. Dat hebben we redelijk goed gedaan tot de laatste tien minuten. Tot dan toe waren zij eigenlijk niet in staat om iets met hun balbezit te doen. Hun middenvelders zijn normaal wel wat creatiever en we hadden ook aangegeven, dat Quincy en Lars daar veel druk op moesten zetten. Dat zij niet aan het opbouwen toe zijn gekomen, is ook wel de verdienste van die jongens. Op het einde mogen we het eigenlijk niet meer zo weggeven. Het is toch wel een verdiende overwinning. Zo’n overwinning helpt natuurlijk ook weer in aanloop naar de derby tegen VVOG. Je kan daar nu wat meer ontspannen naartoe leven.”
Opstelling DVS’33 Ermelo: Melvin van de Beeten, Coen Vloedgraven, Tarik Evre, Tim van de Berg, Jeremy Jonker, Nassim El Ablak ((90+3’ Eren Turan Yavuz), Hayri Pinarci, Lars Dekker, Quincy Veenhof, Ali Akla (83’ Matijs Valstar), Benjamin Roemeon (77’ Kenneth Aninkora).
Opstelling Excelsior’31: Anthony van Zaltbommel, Lars Nijeboer, Niek Davina (82’ Lucas van Beek), Pim ten Have, Vincent Schmidt, Niels Leemhuis, Hielke Penterman, Derian Reinders (69’ Michel Gerritsen Mulkes), Jasper Veltkamp, Givan Werkhoven, Hakim Ezafzafi.
Scheidsrechter: Dhr. M.A. de Bruijn uit Nootdorp
Scoreverloop: 37’ Hielke Penterman 0-1, 39’ Coen Vloedgraven 1-1, 64’ Benjamin Roemeon 2-1.
(Foto Theo Aalten - tekst DVS'33)
