Ermelose gezichten in coronatijd: Karin Kuijpers

De coronacrisis zal ook in het nieuwe jaar voor velen van ons voor een zeer moeilijke periode in ons leven zorgen. Mensen worden ernstig ziek en kunnen overlijden. Daarnaast is er de lockdown, waardoor sommige mensen hun baan verliezen.

En de dingen die het leven mooi maken gaan niet door, denk aan verjaardagen en andere bijeenkomsten. We hopen met z’n allen dat de lockdown en het vaccin ons dit jaar op termijn de nodige verlichting geven

Sinds de uitbraak van corona zijn er door het hele land hartverwarmende initiatieven waarbij Nederlanders er voor elkaar zijn. Hiermee moeten we vooral doorgaan.  

Vorig jaar is een landelijke campagne gestart waarin we als Nederlanders ‘aandacht voor elkaar’ hebben. Ook Ermelo deed hieraan mee en de gemeente Ermelo geeft hieraan een vervolg in 2021. In de komende weken publiceert de gemeente Ermelo nieuwe mini-portretten van Ermeloërs, die vertellen wat hen heeft geraakt in deze tijd van corona.

Karin Kuijpers (59) vertelt wat de coronacrisis voor haar heeft betekend als klantmanager Sociaal Domein 

“Er is altijd iemand die je kunt helpen. Even je hulp aanbieden bij een oudere buurman is een kleine moeite. Ik doe het graag en vind het niet meer dan normaal. Zo werd ik vorig jaar maart, aan het begin van de crisis, coördinator van een buurtappgroep bij ons in West. Die appgroep was vooral voor noodgevallen, maar nu zie je allerlei vragen voorbij komen. Ja, meer dan ooit is er behoefte aan contact. Het voelt fijn als je weet dat je mensen om je heen hebt.”

“Ik werk als klantmanager Sociaal Domein bij Meerinzicht, het samenwerkingsverband van Harderwijk, Ermelo en Zeewolde. Ik indiceer bijvoorbeeld de huishoudelijke ondersteuning voor mensen. Vorig jaar, tijdens de piek van het virus, had je soms net iets geregeld voor een oudere en dan belde de dochter dat moeder al was overleden. Ja, dat doet je wel wat… We zijn gewend om bij mensen thuis de situatie te bespreken, dat was nu lastiger. Veel kon per telefoon, maar soms ging je toch langs. Bij elk bezoekje weeg je af of het veilig genoeg is.”
“We werken nu een jaar vanuit huis en veel gaat online. Gelukkig hielpen onze ICT’ers bij het inrichten van de werkplek. Dat was prima geregeld. We hebben ook een interne vacaturebank om collega’s tijdelijk te ondersteunen. 

Er kwamen bijvoorbeeld veel steunaanvragen van ZZP’ers, via die TOZOregeling. Dus hielpen we bij de administratie. Zoiets vind ik mooi, want dan doe je het echt samen.”

“De kleinkinderen hadden tijdens de eerste lockdown heel lief een bord in de tuin gezet: ‘Oma, we missen je’. Nu zijn we toch soepeler. Wekelijks komen ze gezellig frietjes eten. Ja, Brabanders hè! Dat sociale zit er gewoon in. Mijn zus in Brabant heb ik al een jaar niet gezien. Een bezoekje is te gevaarlijk. Natuurlijk, je belt wel, maar dat voelt toch anders. Zeker als je zo close bent. Toch hebben we het nog best goed. Mijn man is met pensioen en maakt meubels van steigerhout. We hebben een zoon thuis die gymdocent en mentor is  - hij geeft online les. Een andere dochter, ook in het onderwijs, woont vlakbij en komt vaak buurten. Als gezin doen we veel spelletjes. Ik zeg maar zo: je moet het feestje blijven vieren, ook al is het klein.”

Karin Kuijpers gemeente Ermelo
(Foto gemeente Ermelo)