Sarian pleit voor meer acceptatie van mensen met verward gedrag

Dit artikel gaat over inwoners van de Noord-Veluwe die te maken hebben met verward gedrag. Het artikel is onderdeel van een serie van tien verhalen, waarmee we aandacht vragen voor dit onderwerp. Heb je vragen of wil je hulp? Kijk dan www.sociaalteamermelo.nl of bel naar (0341) 20 43 20

Sinds zijn pubertijd heeft haar zoon de diagnose schizofrenie. Twintig jaar later raakt het haar nog als ze er over praat.

Sarian Verbaak (64 jaar) pleit voor meer acceptatie van mensen met verward gedrag. “Het is mijn missie geworden. We moeten door de vooroordelen heen breken. Dat kan alleen maar als mensen weten hoe de vork in de steel zit.” “Mensen durven er niet voor uit te komen dat hun partner of familielid een psychiatrische aandoening, autisme, hersenletsel of wat dan ook heeft,” vertelt Sarian. “Je ziet aan de buitenkant vaak niets aan iemand. Dan is de gedachte: hij of zij moet gewoon normaal doen. Maar zo werkt het niet.” Voorheen woonde haar zoon een tijd zelfstandig. Tegenwoordig woont hij in een instelling. Dat geeft haar rust. “Toen mijn zoon nog niet in een instelling woonde, deed hij gekke dingen in het dorp. 

Ruiten intrappen bijvoorbeeld. Ook bij ons thuis. Het liefst wilde ik wegkruipen in mijn schulp. Maar je moet de confrontatie aan durven gaan en open en eerlijk blijven.” Ze geeft daarom lezingen over stigmatisering en volgde een training. “Belangrijk is om personen met verward gedrag altijd respectvol te benaderen, zoals je zelf behandeld wil worden.” Een andere tip is om altijd in ik-persoon te praten. Goede voorbeelden kent ze ook. “Mijn zoon heeft in een psychose wel eens gezegd tegen een wijkagent: ʻEr zit een crimineel op mijn bank, die mij wil vermoordenʼ. Waarop de wijkagent zijn knuppel pakte en de onzichtbare crimineel uitschakelde.” Verder lezen? Lees het hele verhaal op www.ermelo.nl/verwardgedrag.